Temple info -153 Raghunath temple, Jammu. ரகுநாத் கோயில், ஜம்மு

 Temple info -153

கோயில் தகவல் -153

Raghunath Temple is a Hindu temple located in Jammu in the Indian union territory of Jammu and Kashmir. It consists of a complex of seven Hindu shrines. Raghunath Temple was constructed by the first Dogra ruler Maharaja Gulab Singh in the year 1835 and later his son Maharaja Ranbir Singh got it completed in the year 1860 During Dogra rule.The temple has many gods in its complex of shrines, but the presiding deity is Rama – also known as Raghunath, an Avatar of Vishnu. All the spiral-shaped towers have gold plated spires. The niches in the walls of the shrines are decorated with 300 well-crafted icons of gods and goddesses including those of Surya and Shiva, but most are particularly related to the life stories of Rama and Krishna. The paintings in the 15 panels of the main shrine are based on themes from Ramayana, Mahabharata, and Bhagavad Gita. The temple premises include a school and a library that preserves over 6,000 manuscripts in many Indian languages, with a notable collection of Sarada script Sanskrit manuscripts.

Raghunath Temple

Raghunath Mandir

Raghunath Temple complex

Religion

Affiliation

Hinduism

District

Jammu district

Deity

Rama

Location

Jammu

State

Jammu and Kashmir

Country

India

Architecture

Creator

Maharaja Gulab Singh and Maharaja Ranbir Singh

Completed

1835–1860

Specifications

Temple(s)

7

Monument(s)

7

Elevation

350 m (1,148 ft)

The temple witnessed two terrorist attacks in the year 2002, when Islamic militants attacked it in March and November, with grenades and indulged in indiscriminate firing which resulted in the death of 20 devotees and also in injuries to over 40 people.

Location

The temple complex is located in the old part of the Jammu city north of River Tawi with an average elevation of 350 m (1,150 ft) in Jammu and Kashmir. The city is well connected by road, rail and air services. The National Highway 1 A passes through Jammu and connects with all parts of the country. Jammu city has a railway station called Jammu Tawi, on the northern railway line, that is well connected with major cities of India. Express trains operate from this station to Delhi, Mumbai, Chennai, Kolkata and Amritsar. Jammu Airport operates flights to many cities in India such as Delhi, Leh and Srinagar.

History

During the reign of the rulers of Jammu Shivaliks, after 1765, there was a spurt in temple building activity in Jammu area, which continued during the early period of the 19th century. The rulers built spiral shaped temples with brick and crowned each tower with bright Kalashas in the shape of shikhara (rising tower). One such temple complex was started in 1822 (1835 is also mentioned) by Gulab Singh, the ruler of Jammu and was dedicated to his guru Baba Prem Das. Its construction was completed in 1860 by his son Maharaja Ranbir Singh. However, according to an inscription in Brahmic script (Takri) at the entrance of the temple, Gulab Singh and his brother Dhyan Singh are credited with building the temple in 1827 in honour of Mahant Jagannath.

Library and religious school

During the reign of Ranbir Singh, the temple complex started a pathshala (school) which welcomed students from all castes and classes. The temple housed a library with some 6,000 manuscripts. These are mostly copies made from manuscripts not available for sale, in Devanagari from Sarada originals, by scribes employed by the library in the nineteenth century.The library added to its collection, in the 19th century, a dozen rare Sanskrit birch bark codices in the Sarada script as an object of curiosity. The collection as indexed by Stein, included Sanskrit manuscripts (predominantly Devanagari) of Vedic literature, grammar, lexicography, prosody, music, rhetoric, Kavya, drama, fables, dharmasutras, Mimamsa, Vedanta, Samkhya, Yoga, Nyaya, Jyotisha, Architecture, Medicine, Epics, Puranas, Bhakti and Tantra.

Singh funded a translation centre and included an effort to translate texts in Arabic and Persian languages into Sanskrit. According to Zutshi, this inter-religious initiative was praised by his contemporaries.

The Raghunath temple remains a significant scholarly source of Sarada script manuscripts and one of the largest collection of Hindu and Buddhist texts of the Kashmir tradition. The Raghunath temple has been an early promoter of digitization initiative of the manuscripts it houses, and has started the eGangotri initiative to digitize ancient manuscripts from other parts of India.

Features

A view of Shikhara of Raghunath Temple, Jammu, India (1988)

The Raghunath temple has seven shrines. The temple complex is dedicated to Raghunath, another name for Rama. The entrance has a Surya icon, another manifestation of Vishnu. It is built over a raised platform of 5 feet (1.5 m) height in an octagonal shape. The front fascia is 40 feet (12 m) in width while the main shrine is set 50 feet (15 m) away from the entrance. Within the enclosed space of the yard there are residential buildings and open cattle yards on its eastern and northern directions. The front fascia of the temple has three entry doors. The main shrine which is 20 feet (6.1 m)x20 feet (6.1 m) in size, is surrounded by a circumambulatory passage (pradakshina path) of 10 feet (3.0 m) width. The entrance door, set on one side of this octagonal chamber of the shrine, faces east.The interior of the inner chamber is gold plated. The main walls of the outer chamber have 15 panels, each of 9 feet (2.7 m) height. These interior panels have a surfeit of paintings of the Jammu School of painting consisting of images from the Hindu epics Ramayana, Mahabharata, and Bhagavad Gita, represented by gods such as Ganesha, Krishna, Sheshashayi Vishnu (reclining Vishnu) and also a large painting depicting the Sita Swayamvara scene (Sita choosing her husband from an elite gathering of princesses). Apart from the mythology related themes, some paintings relate to secular aspects, like Kabir, a saint, engaged in weaving and army personnel of Dogra and Sikh communities. The paintings also reveal the type of attire and the weaponry prevalent during the period of temple building.

In the main shrine, the idol of Lord Rama, which is the family deity of the then king and the Dogra people, is deified in the garbhagriha (sanctum sanctorum). The shrine has a dome instead of the normal shikara in a pyramidal shape, which is in the Sikh architectural style.[6] All the seven shrines have gold plated spires. Gods and Goddesses enshrined in the seven shrines are all related to the epic Ramayana. The shrines are also enshrined with a very large number of Saligramas (fossil ammonite stones specially obtained from the Gandaki river, in Nepal – a Vaishnava (Hindu) aniconic representation of Vishnu).

A distinct feature noted in the entire temple complex is the stucco style embellishments built with brick masonry and finished with plaster. The motifs crafted are of floral (lotuses) and geometric designs, on the walls, in the niches and on arches. Apart from paintings on the walls, the niches in the interior parts of the shrines have 300 well crafted images of deities. The profusion of paintings and images on the internal and external faces of the temple was considered an auspicious feature, instead of leaving the wall surfaces blank. However, the images and murals on the outer walls of the temple have since been demolished.

Terrorist attacks

 Raghunath temple attacks

On 30 March 2002, a terrorist outfit first attacked in the market area by lobbing grenades and then entered the temple where they started firing. The security forces surrounded them. Ten persons, including four security forces personnel and two militants were killed and many more were injured. The second attack took place at the temple on 24 November 2002, when the Hindus were performing puja in the temple; this attack was made by bombers of the Lashkar-e-Toiba and resulted in the deaths of 13 devotees and injuries to over 40.

ரகுநாத் கோவில் ஒரு இந்து மதம் கோவில் அமைந்துள்ள ஜம்மு இந்திய யூனியன் பிரதேசத்தில் இன் ஜம்மு காஷ்மீர் . இது ஏழு இந்து ஆலயங்களின் வளாகத்தைக் கொண்டுள்ளது . ரகுநாத் கோயில் 1835 ஆம் ஆண்டில் முதல் டோக்ரா ஆட்சியாளர் மகாராஜா குலாப் சிங் அவர்களால் கட்டப்பட்டது, பின்னர் அவரது மகன் மகாராஜா ரன்பீர் சிங் 1860 ஆம் ஆண்டில் டோக்ரா ஆட்சியின் போது கட்டி முடிக்கப்பட்டார்.  கோவில் கோவிலாக அதன் சிக்கலான பல தெய்வங்களை உள்ளது, ஆனால் பிரதான தெய்வம் ராம - மேலும் ரகுநாத், ஒரு அறியப்படுகிறது அவதார் இன் விஷ்ணு. சுழல் வடிவ கோபுரங்கள் அனைத்தும் தங்கமுலாம் பூசப்பட்ட ஸ்பியர்ஸைக் கொண்டுள்ளன. சன்னதிகளின் சுவர்களில் உள்ள இடங்கள் சூர்யா மற்றும் சிவன் உள்ளிட்ட தெய்வங்கள் மற்றும் தெய்வங்களின் 300 நன்கு வடிவமைக்கப்பட்ட சின்னங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்டுள்ளன , ஆனால் பெரும்பாலானவை குறிப்பாக ராமர் மற்றும் கிருஷ்ணரின் வாழ்க்கைக் கதைகளுடன் தொடர்புடையவை . பிரதான சன்னதியின் 15 பேனல்களில் உள்ள ஓவியங்கள் ராமாயணம் , மகாபாரதம் மற்றும் பகவத் கீதை ஆகியவற்றின் கருப்பொருள்களை அடிப்படையாகக் கொண்டவை . கோயில் வளாகத்தில் ஒரு பள்ளி மற்றும் பல இந்திய மொழிகளில் 6,000 கையெழுத்துப் பிரதிகளை பாதுகாக்கும் ஒரு நூலகம் ஆகியவை அடங்கும் , இதில் சாரதா ஸ்கிரிப்ட் சமஸ்கிருத கையெழுத்துப் பிரதிகளின் குறிப்பிடத்தக்க தொகுப்பு உள்ளது.

ரகுநாத் கோயில்

ரகுநாத் மந்திர்

இந்தியாவின் ஜம்மு, ரகுநாத் கோயில்கள் 

மதம்

இணைப்பு

இந்து மதம்

மாவட்டம்

ஜம்மு மாவட்டம்

தெய்வம்

ராமர்

இடம்

ஜம்மு

நிலை

ஜம்மு-காஷ்மீர்

நாடு

இந்தியா

கட்டிடக்கலை

உருவாக்கியவர்

மகாராஜா குலாப் சிங் மற்றும் மகாராஜா ரன்பீர் சிங்

நிறைவு

1835-1860

விவரக்குறிப்புகள்

கோயில் (கள்)

7

நினைவுச்சின்னம் (கள்)

7

உயரம்

350 மீ (1,148 அடி)

இணையதளம்

jammu .nic .in 

இந்த கோயில் 2002 ஆம் ஆண்டில் இரண்டு பயங்கரவாத தாக்குதல்களைக் கண்டது, மார்ச் மற்றும் நவம்பர் மாதங்களில் இஸ்லாமிய போராளிகள் கையெறி குண்டுகளை தாக்கி, கண்மூடித்தனமாக துப்பாக்கிச் சூட்டில் ஈடுபட்டனர், இதன் விளைவாக 20 பக்தர்கள் கொல்லப்பட்டனர் மற்றும் 40 க்கும் மேற்பட்டோர் காயமடைந்தனர். 

இடம்

தாவி ஆற்றின் வடக்கே ஜம்மு நகரத்தின் பழைய பகுதியில் ஜம்மு-காஷ்மீரில் சராசரியாக 350 மீ (1,150 அடி) உயரத்தில் கோயில் வளாகம் அமைந்துள்ளது .  சாலை, ரயில் மற்றும் விமான சேவைகளால் நகரம் நன்கு இணைக்கப்பட்டுள்ளது. தேசிய நெடுஞ்சாலை 1 ஒரு ஜம்மு வழியாக கடந்து நாட்டின் அனைத்து பகுதிகளிலும் இணைக்கிறது. ஜம்மு நகரத்தில் வடக்கு ரயில் பாதையில் ஜம்மு தாவி என்ற ரயில் நிலையம் உள்ளது , இது இந்தியாவின் முக்கிய நகரங்களுடன் நன்கு இணைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த நிலையத்திலிருந்து டெல்லி , மும்பை , சென்னை , கொல்கத்தா மற்றும் அமிர்தசரஸ் வரை எக்ஸ்பிரஸ் ரயில்கள் இயக்கப்படுகின்றன . ஜம்மு விமான நிலையம்டெல்லி, லே மற்றும் ஸ்ரீநகர் போன்ற இந்தியாவின் பல நகரங்களுக்கு விமானங்களை இயக்குகிறது . 

வரலாறு

ஜம்மு சிவாலிக் ஆட்சியாளர்களின் ஆட்சியின் போது, 1765 க்குப் பிறகு, ஜம்மு பகுதியில் கோயில் கட்டும் நடவடிக்கைகளில் ஒரு ஊக்கம் ஏற்பட்டது, இது 19 ஆம் நூற்றாண்டின் ஆரம்ப காலத்திலும் தொடர்ந்தது. ஆட்சியாளர்கள் சுழல் வடிவ கோயில்களை செங்கற்களால் கட்டி, ஒவ்வொரு கோபுரத்திற்கும் பிரகாசமான கலஷாக்களால் ஷிகாரா (உயரும் கோபுரம்) வடிவத்தில் முடிசூட்டினர் . அத்தகைய ஒரு கோயில் வளாகம் 1822 ஆம் ஆண்டில் (1835 குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது  ) ஜம்முவின் ஆட்சியாளரான குலாப் சிங் என்பவரால் தொடங்கப்பட்டது மற்றும் அவரது குரு பாபா பிரேம் தாஸுக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டது . இதன் கட்டுமானம் 1860 ஆம் ஆண்டில் அவரது மகன் மகாராஜா ரன்பீர் சிங் அவர்களால் முடிக்கப்பட்டது .  இருப்பினும், இல் உள்ள ஒரு கல்வெட்டின் படிகோயிலின் நுழைவாயிலில் உள்ள பிராமண எழுத்துக்கள் ( தக்ரி ), குலாப் சிங் மற்றும் அவரது சகோதரர் தியான் சிங் ஆகியோர் 1827 ஆம் ஆண்டில் மஹந்த் ஜெகநாத்தின் நினைவாக கோவிலைக் கட்டிய பெருமை பெற்றனர். 

நூலகம் மற்றும் மத பள்ளி

ரன்பீர் சிங்கின் ஆட்சிக் காலத்தில், கோயில் வளாகம் ஒரு பாத்சாலாவை (பள்ளி) தொடங்கியது, இது அனைத்து சாதிகள் மற்றும் வகுப்புகளைச் சேர்ந்த மாணவர்களை வரவேற்றது. கோவிலில் சுமார் 6,000 கையெழுத்துப் பிரதிகளுடன் ஒரு நூலகம் இருந்தது. இவை பெரும்பாலும் பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் நூலகத்தால் பணியமர்த்தப்பட்ட எழுத்தாளர்களால், சாரதா மூலத்திலிருந்து தேவநாகரியில், விற்பனைக்கு கிடைக்காத கையெழுத்துப் பிரதிகளிலிருந்து தயாரிக்கப்பட்ட பிரதிகள். நூலகம் அதன் சேகரிப்பில் சேர்க்கப்பட்டது, 19 ஆம் நூற்றாண்டில், சாரதா ஸ்கிரிப்ட்டில் ஒரு டஜன் அரிய சமஸ்கிருத பிர்ச் பட்டை குறியீடுகள் ஆர்வத்தைத் தூண்டும் பொருளாக இருந்தன. ஸ்டெய்ன் அட்டவணையிட்ட தொகுப்பில், வேத இலக்கியம், இலக்கணம், அகராதி, புரோசோடி, இசை, சொல்லாட்சி, காவ்யா, நாடகம், கட்டுக்கதைகள், தர்மசூத்திரங்கள், மீமாம்சா, வேதாந்தா, சம்க்யா, யோகா, நியா, கட்டிடக்கலை, ஜோதிஷா ஆகியவற்றின் சமஸ்கிருத கையெழுத்துப் பிரதிகள் (முக்கியமாக தேவநாகரி) அடங்கும். மருத்துவம், காவியங்கள், புராணங்கள், பக்தி மற்றும் தந்திரம். 

சிங் ஒரு மொழிபெயர்ப்பு மையத்திற்கு நிதியளித்தார் மற்றும் அரபு மற்றும் பாரசீக மொழிகளில் உள்ள நூல்களை சமஸ்கிருதத்தில் மொழிபெயர்க்கும் முயற்சியையும் சேர்த்துக் கொண்டார் .  ஜுட்ஷியின் கூற்றுப்படி, இந்த மதங்களுக்கு இடையிலான முயற்சி அவரது சமகாலத்தவர்களால் பாராட்டப்பட்டது. 

ரகுநாத் கோயில் சரதா ஸ்கிரிப்ட் கையெழுத்துப் பிரதிகளின் குறிப்பிடத்தக்க அறிவார்ந்த ஆதாரமாகவும் காஷ்மீர் பாரம்பரியத்தின் இந்து மற்றும் ப Buddhist த்த நூல்களின் மிகப்பெரிய தொகுப்பாகவும் உள்ளது.  ரகுநாத் கோயில் அது வைத்திருக்கும் கையெழுத்துப் பிரதிகளின் டிஜிட்டல் மயமாக்கலின் ஆரம்ப ஊக்குவிப்பாளராக இருந்து வருகிறது, மேலும் இந்தியாவின் பிற பகுதிகளிலிருந்து பண்டைய கையெழுத்துப் பிரதிகளை டிஜிட்டல் மயமாக்குவதற்கான ஈ.காங்கோத்ரி முயற்சியைத் தொடங்கியுள்ளது . 

அம்சங்கள்

இந்தியாவின் ஜம்மு , ரகுநாத் கோயிலின் ஷிகாராவின் பார்வை (1988)

ரகுநாத் கோயிலில் ஏழு சிவாலயங்கள் உள்ளன.  கோயில் வளாகம் ராமரின் மற்றொரு பெயரான ரகுநாத்துக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்டுள்ளது.  நுழைவாயிலில் விஷ்ணுவின் மற்றொரு வெளிப்பாடான சூர்யா ஐகான் உள்ளது. இது எண்கோண வடிவத்தில் 5 அடி (1.5 மீ) உயரமுள்ள ஒரு மேடையில் கட்டப்பட்டுள்ளது. முன் திசுப்படலம் 40 அடி (12 மீ) அகலமும், பிரதான சன்னதி நுழைவாயிலிலிருந்து 50 அடி (15 மீ) தொலைவில் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. முற்றத்தின் மூடப்பட்ட இடத்திற்குள் குடியிருப்பு கட்டிடங்கள் மற்றும் அதன் கிழக்கு மற்றும் வடக்கு திசைகளில் திறந்த கால்நடை முற்றங்கள் உள்ளன. கோயிலின் முன் திசுப்படலம் மூன்று நுழைவு கதவுகளைக் கொண்டுள்ளது.  20 அடி (6.1 மீ) x20 அடி (6.1 மீ) அளவுள்ள பிரதான சன்னதி, சுற்றுவட்டப் பாதையால் சூழப்பட்டுள்ளது ( பிரதாக்ஷினாபாதை) 10 அடி (3.0 மீ) அகலம்.  சன்னதியின் இந்த எண்கோண அறையின் ஒரு பக்கத்தில் அமைக்கப்பட்ட நுழைவு கதவு கிழக்கு நோக்கி உள்ளது.  உள் அறையின் உட்புறம் தங்கமுலாம் பூசப்பட்டிருக்கும்.  வெளிப்புற அறையின் பிரதான சுவர்களில் 15 பேனல்கள் உள்ளன, ஒவ்வொன்றும் 9 அடி (2.7 மீ) உயரம்.  இந்த உள்துறை பேனல்கள் ஓவியங்கள் ஒரு தெவிட்டு வேண்டும் ஓவியத்தை ஜம்மு பள்ளி இருந்து படங்களை கொண்ட இந்து மதம் காவியங்கள் இராமாயணம், மகாபாரதம், மற்றும் பகவத் கீதை போன்ற தெய்வங்களை பிரதிநிதித்துவம் விநாயகர் , கிருஷ்ணர் , Sheshashayi விஷ்ணு (விஷ்ணு சயன) மேலும் ஒரு சீதா சுயம்வரத்தை சித்தரிக்கும் பெரிய ஓவியம்காட்சி (இளவரசிகளின் உயரடுக்கு கூட்டத்தில் இருந்து சீதா தனது கணவரைத் தேர்ந்தெடுப்பது). புராணம் தொடர்பான கருப்பொருள்களைத் தவிர, சில ஓவியங்கள் மதச்சார்பற்ற அம்சங்களுடன் தொடர்புடையவை, கபீர் , ஒரு துறவி, நெசவு மற்றும் டோக்ரா மற்றும் சீக்கிய சமூகங்களின் ராணுவ வீரர்கள் . கோயில் கட்டும் காலகட்டத்தில் நடைமுறையில் இருந்த உடையின் வகை மற்றும் ஆயுதங்களையும் இந்த ஓவியங்கள் வெளிப்படுத்துகின்றன. 

பிரதான சன்னதியில், அப்போதைய மன்னர் மற்றும் டோக்ரா மக்களின் குடும்ப தெய்வமாக இருந்த ராமரின் சிலை, கர்பகிரகத்தில் (கருவறை) தெய்வமாக உள்ளது . இந்த ஆலயத்தில் சாதாரண ஷிகாராவுக்கு பதிலாக ஒரு பிரமிடு வடிவத்தில் ஒரு குவிமாடம் உள்ளது, இது சீக்கிய கட்டிடக்கலை பாணியில் உள்ளது. ஏழு ஆலயங்களிலும் தங்கமுலாம் பூசப்பட்ட ஸ்பியர்ஸ் உள்ளன . ஏழு சிவாலயங்களில் பொறிக்கப்பட்ட கடவுள்கள் மற்றும் தெய்வங்கள் அனைத்தும் காவிய இராமாயணத்துடன் தொடர்புடையவை. சந்நிதிகள் மேலும் ஒரு பெரிய அளவில் மிகையான கோவில் கொண்டுள்ள Saligramas (சிறப்பாக பெறப்பட்ட படிம அம்மோனைட் கற்கள் Gandaki ஆறு உள்ள நேபால் - ஒரு வைணவ (இந்து மதம்) aniconic விஷ்ணு பிரதிநிதித்துவம்). 

முழு கோயில் வளாகத்திலும் குறிப்பிடப்பட்டுள்ள. ஒரு தனித்துவமான அம்சம் செங்கல் கொத்துக்களால் கட்டப்பட்ட மற்றும் பிளாஸ்டருடன் முடிக்கப்பட்ட ஸ்டக்கோ பாணி அலங்காரங்கள்.  வடிவமைக்கப்பட்ட வடிவங்கள் மலர் (தாமரைகள்) மற்றும் வடிவியல் வடிவமைப்புகள், சுவர்கள், முக்கிய இடங்கள் மற்றும் வளைவுகளில் உள்ளன.  சுவர்களில் உள்ள ஓவியங்களைத் தவிர, சன்னதிகளின் உட்புறப் பகுதிகளில் உள்ள 300 தெய்வங்களின் நன்கு வடிவமைக்கப்பட்ட உருவங்கள் உள்ளன. கோயிலின் உள் மற்றும் வெளிப்புற முகங்களில் ஓவியங்கள் மற்றும் உருவங்களின் பரவலானது சுவர் மேற்பரப்புகளை காலியாக விடாமல் ஒரு நல்ல அம்சமாகக் கருதப்பட்டது. இருப்பினும், கோயிலின் வெளிப்புற சுவர்களில் உள்ள உருவங்களும் சுவரோவியங்களும் இடிக்கப்பட்டுள்ளன. 

பயங்கரவாத தாக்குதல்கள்

முக்கிய கட்டுரை: 2002 ரகுநாத் கோயில் தாக்குதல்கள்

மார்ச் 30, 2002 அன்று, ஒரு பயங்கரவாத அமைப்பு முதலில் சந்தைப் பகுதியில் கையெறி குண்டுகளை தாக்கி பின்னர் கோயிலுக்குள் நுழைந்து அவர்கள் துப்பாக்கிச் சூடு நடத்தத் தொடங்கியது. பாதுகாப்புப் படையினர் அவர்களைச் சூழ்ந்தனர். நான்கு பாதுகாப்பு படையினர் மற்றும் இரண்டு போராளிகள் உட்பட பத்து பேர் கொல்லப்பட்டனர் மற்றும் பலர் காயமடைந்தனர்.  இரண்டாவது தாக்குதல் 24 நவம்பர் 2002, போது கோவிலில் நடந்தது இந்துக்களின் கவனம் செலுத்தத் தொடங்கியது பூஜை கோவிலில்; இந்த தாக்குதல் லஷ்கர்-இ-தொய்பாவின் குண்டுவீச்சாளர்களால் செய்யப்பட்டது, இதன் விளைவாக 13 பக்தர்கள் கொல்லப்பட்டனர் மற்றும் 40 க்கும் மேற்பட்டோர் காயமடைந்தனர்.

நன்றி Pushparaj Ganesan