Temple info -9 Vadakkunathan temple வடக்குன்னாதன் கோயில்

 Temple info - 9

கோயில் தகவல்-9

Vadakkumnathan Temple is an ancient Hindu temple dedicated to Shiva at city of Thrissur, of Kerala state in India. This temple is a classical example of the architectural style of Kerala and has one monumental tower on each of the four sides in addition to a kuttambalam. Mural paintings depicting various scenes from the Mahabharata can be seen inside the temple. The shrines and the Kuttambalam display vignettes carved in wood. The temple, along with the mural paintings, has been declared as a National Monument by India under the AMASR Act. According to popular local lore, this is the first temple built by Parasurama, the sixth avatara of Vishnu. Thekkinkadu Maidan, encircling the Vadakkunnathan Temple, is the main venue of the renowned Thrissur Pooram festival.

Religion

Affiliation

Hinduism

District

Thrissur district

Deity

Shiva

Durga

Festivals

Maha Shivaratri Navaratri

Thiruvathira

Location

Thrissur

State

Kerala

Country

 India

Architecture

Type

(Kerala style)

Creator

Parashurama

Completed

Unknown

Specifications

Temple(s)

3

Monument(s)

1

Website

https://sreewadakkunathantemple.org/

In the year 2012 the Archaeological Survey of India (ASI) has recommended 14 sites, including Vadakkumnathan Temple and palaces, from Kerala to include in the list of UNESCO World Heritage Sites. The temple is also the first one among the 108 Shiva Temples in ancient Kerala, established by Parasurama.

Legend

Legends regarding the origins of the Vadakkumnathan Temple are briefly narrated in the Brahmanda Purana and these legends are referenced in some other works as well. Though these accounts differ with respect to certain details, they are all in agreement regarding the central theme that the temple was founded by Parashurama. According to lore, Parashurama exterminated Kshatriyas in twenty-one cycles. In order to cleanse himself of the negative karma of these deeds he performed a yajna at the end of which he gave away all the land to Brahmins as dakshina. He wanted to retire to a new land to perform meditative penance (tapasya) and thus requested the Lord of the oceans Varuna to bring forth a new piece of land from the waters.

The famous Sri Mula Sthana where, for some time, the linga of Shiva remained. Later, the ruler of Kochi Kingdom decided to shift the linga to a more convenient place and enclose it in a good temple.

According to another version, some sages approached him at the end of the yajna and requested him to give them some secluded land. Parashurama then requested Varuna on their behalf. Varuna gave him a winnow (surpa) and asked him to hurl it into the sea; as he did so, a large area of land was brought from the sea; this region of land that arose from the sea become Kerala. It was then known by the name "Surparaka", from the word, "Surpa" meaning winnow.

According to some other accounts, Varuna asked Parashurama to hurl his axe into the sea. Parashurama now wanted to consecrate this new land. So he went to Mount Kailasa to his guru, Lord Shiva and requested him to take abode in Kerala and thereby bless the region. Shri Shiva accompanied by his wife Parvati, his sons Ganesha and Subrahmanya and his parashadas went along with Parashurama, to oblige his disciple. Shiva stopped at a spot, which is now Thrissur, for his seat. Later he and his party disappeared and Parashurama saw a bright and radiant Shiva lingam (non-anthropomorphic icon of Shiva) at the foot of a huge banyan tree. This place where Shiva manifested his presence as a lingam is known in Sanskrit as the Sri Moola Sthana.

For sometime, the lingam remained at Sri Moola Sthana at the foot of a huge banyan tree. The ruler of Cochin Kingdom then decided to shift the lingam to a more appropriate place and construct a temple around it. Arrangements were soon made for the new installation. But there was an initial difficulty. The lingam could not be removed without cutting off a large part of the banyan tree. This created the risk of damaging the lingam due to falling branches. As the ruler and the others remained confounded, the Yogatirippadu came forward with a solution. He lay over the lingam so as to cover it completely with his body and asked the men to cut the tree. The cutting began and to everyone's astonishment, not a single branch of the tree fell anywhere near the deity. The deity was moved according to prescribed rituals and installed in the new place where it remains to this day. Subsequently, a temple was built around the deity, according to the rules specified in the Shastras. 

History

Map of City of Thrissur with Vadakkunnathan Temple prepared by John Gould in 1816

The temple was built at the time of Perumthachan from Parayi petta panthirukulam.[ It is said that Perumthachan lived during the second century; so the Koothambalam may be more than 1,600 years old. According to Malayalam historian V. V. K. Valath, the temple was a pre-Dravidian Kavu (shrine). In the early days, Paramekkavu Bhagavathi was also situated inside the Vadakkunnathan temple. Subsequently, a new temple was built outside and the idol of the goddess was moved to that location. For comparison, Koodalmanikyam Temple, Kodungallur Bhagavathy Temple and Ammathiruvadi Temple, Urakam are older than the Vadakkunnathan temple, according to temple documents. Some suggest that there have also been influences from Buddhist and Jain temples.

Yogiatiripppads

The Nambudiris who were entrusted with looking after temple affairs were called Yogiatiripppads. When Nambudiris gained control of the region, the temple also came under their domain. The Yogiatiripppads were elected from Thrissur desam. Prior to Sakthan Thampuran's reign, the Yogiatiripppad system declined. Later, the Maharaja of Cochin gained presiding authority over the temple.

Adi Shankara

Adi Shankara is believed to have been born (788 AD) to Shivaguru and Aryamba of Kalady consequent to their prayers to lord Vadakkumnathan, as amsavatara of Shiva. The couple devoutly prayed for 41 days at the temple. Legend has it that Shiva appeared to the couple in their dreams and offered them a choice. They could have either a mediocre son who would live a long life or an extraordinary son who would die early. Both Shivaguru and Aryamba chose the latter. In honour of Shiva, they named their son Shankara. According to legend, Adi Shankara attained videha mukti ("freedom from embodiment") at the Vadakkunnathan temple. One narrative as expounded by the Keraliya Shankaravijaya, identifies the temple as his place of death. He also established four Mutts at Thrissur, famously known as Edayil Madhom, Naduvil Madhom, Thekke Madhom and Vadakke Madhom

Invasion of Tipu Sultan

During the invasion of Tipu Sultan, the temple was not attacked by Tipu's Army. Even though Tipu Sultan destroyed many temples in Thrissur district at that time, he never touched Vadakkunnathan Temple. According to historical accounts, when Tipu Sultan was marching towards the Travancore lines, known locally as Nedumkotta, he had a short stay at Thrissur city from 14 to 29 December 1789. In order to feed his Army, he had borrowed cooking vessels from Vadukanthan Temple. Before leaving Thrissur city, he not only returned the vessels, but presented the temple with a large bronze lamp.

Zamorin of Calicut

During 1750 to 1762, the temple affairs were conducted by Zamorin of Calicut who attacked Thrissur city and took control of the temple and the city. In 1762 with the help of Kingdom of Travancore, Maharaja of Cochin regained control over Thrissur city and the temple.

Sakthan Thampuran Edit

When Sakthan Thampuran (1751–1805), ascended the throne of Kingdom of Cochin, he changed the capital of Kingdom of Cochin from Thripunithura to Thrissur city as the King had a personal relationship with Vadakkunnathan Temple. He later cleared the teak forest around the temple and introduced the famous Thrissur Pooram festival. The King's personal interest in the temple also changed the fortune of the city.

Structure

The temple is situated on an elevated hillock in the centre of Thrissur City and is surrounded by a massive stone wall enclosing an area of nearly 9 acres (36,000 m2). Inside this fortification, there are four gopurams facing four cardinal directions. Between the inner temple and the outer walls, there is a spacious compound, the entrance to which is through gopurams. Of these, the gopurams on the south and north are not open to the public. The public enter either through the east or west gopuram. The inner temple is separated from the outer temple by a broad circular granite wall enclosing a broad corridor called Chuttambalam. Entrance into the inner temple is through a passage through the corridor.

Deities

The main deity of this temple, Lord Shiva, is worshipped in the form of a huge lingam, which is covered by a mound of ghee, formed by the daily abhishekam (ablution) with ghee over the years. A devotee looking into the sanctum can now see only a 16-foot-high (4.9 m) mound of ghee embellished with thirteen cascading crescents of gold and three serpent hoods on top. According to traditional belief, this represents the snow-clad Mount Kailash, the abode of Shiva. This is the only temple where the lingam is not visible. It is said that the ghee offered here for centuries does not have any foul odour and it does not melt even during summer.

In the outer temple, there are shrines for Krishna (Gosala Krishna; or Gopala Krishna; Krishna as a cowherd), Shiva's bull vahana (vehicle) Nandikeswara, Parashurama, Simhodara, Ayyappa (Shiva's son, especially venerated in Kerala), Vettekkaran (Shiva as a hunter), Serpent deities and Adi Shankara. Outside the main temple, there are shrines for Lord Subrahmanya and Lord Ganapathi. Located on the verandah of the Nalambalam is a large white bull Nandikeswara. It is in the northern side that the main sanctum, a circular structure with Shiva facing west and behind him, Parvati facing east, denoting their combined form Ardhanarishvara, is made. The two-storied rectangular shrine of the god Rama facing west is located in the south. Between these two sanctums (srikovils) stands a third one, circular and double-storied in shape, which is dedicated to Shankaranarayana, the combined form of Shiva and Vishnu, facing west. There are mukhamandapams (halls) in front of all the three central shrines. The two important murals in the temple, Vasukisayana and Nrithanatha (Nataraja), are worshipped regularly. Ganesha shrine is positioned facing the temple kitchen. The offering of Appam (sweetened rice cake fried in ghee) to him is one of the most important offerings at the temple. Propitiating him here is believed to be a path to prosperity and wealth.

Architecture

Murals

The temple is famous for the rarity of the temple murals, of which the Vasukishayana and Nrithanatha murals are of great importance and are worshipped daily. The temple also houses a museum of ancient wall paintings, wood carvings and art pieces of ancient times. A study done by Archaeological Survey of India on two paintings in the temple has revealed that it is 350 years old. These two rare paintings were a reclining Shiva and a Nataraja with 20 arms.

Koothambalam

The temple theatre, known as Koothambalam, has four magnificent gateways called Gopurams and the lofty masonry wall around the temple quadrangle are imposing pieces of craftsmanship and skill. The Koothambalam is used for staging Koothu, Nangyar Koothu and Koodiyattam, an ancient ritualistic art forms of Central Kerala. According to folk lore, before the new Koothambalam was built, there used to be an old and dilapidated structure. The then Diwan T. Sankunni Menon ordered to demolish the structure and construct a new Koothambalam. He gave this task to Velanezhy Nambudiri, a famous Thachushasthranjan or master craftsman. He prepared a mental sketch and built a beautiful Koothambalam there. Velanezhy Illom is in Venganellur Gramam, Chelakkara town.

Festivals

Maha Shivaratri is the main festival which is celebrated in the temple. Cultural and musical programmes are held in the temple premises. Around one lakh temple lamps (hundred thousand)are lighted in the festival. The idol of Vadakkumnatha is not taken out for procession. On this day, there will he continuous abhishekam with ghee and tender coconut. The temple is not closed in the night, and there will be special poojas with abhishekam on the day.

Vadakkumnathan Temple's Thekke Gopura Vathil lighted up during the Maha Shivaratri festival

.

Aanayoottu

The Aanayoottu of feeding of elephants, is the second biggest festival held in the temple. The devotees refer to elephants as Lord Ganesh's incarnation. The festival falls on the first day of the month of Karkkidakam (timed against the Malayalam calendar), which coincides with the month of July. It has been the regular annual practice at the temple for the last 20 years to conduct a large-scale Ashta Dravya Maha Ganapathy Havana and Aanayoottu on the first day of the Karkidakom month of the Malayalam calendar. It involves a number of unadorned elephants being positioned amid a multitude of people for being worshipped and fed. A large number of people throng the temple to feed the elephants. Gajapooja also is conducted once every four years.

Thrissur Pooram

Thrissur Pooram is called the mother of all Poorams in Kerala. In Malayalam it's called "poorangalude pooram". This is conducted in the Malayalam month of Medam. The deities from Parmekavu and Thiruvambady temple along with other small poorams come engage in festivities in front of Vadakkumanathan. It's a 36 long hour festival which attracts thousands of enthusiasts from all over the state as well as visitors from other regions and abroad. The main attractions of Pooram are Madathilavaravu panchavadhyam, Elanjithara melam, Kudamattam and Vedikettu. The festival is a visual feast for all those who enjoy it.

Temple timings

The temple opens daily at 04:00 AM, closes at 10:00 AM, reopens at 04:30 PM and closes at 8.20 PM after 'Trippuka', the last rite of the day. Three poojas are performed daily. No deities are taken outwards to procession. Everytime the nada opens, there is niyamavedi (timing fire).

Vadakkunnathan Shiva Temple

The uniqueness of The Shiva temple is its large Shiva Lingam, Which is covered by the Ghee given by the devotees over the centuries and it is never removed. Now it is around three meters thick from the original Shivalingam. The Mysterious part is that "the ghee covered with Shiva Lingam Never melts down" even during scorching summer heat.

Do you believe or not? even in the hottest tropical weather of Kerala and thousands of burning oil lamps surrounding it, the ghee does not melt. It also never decomposed, even though the ghee is several hundred years. The mystery behind it is still unknown and also unsolved by the science.

வடக்குநாதன் கோவில்

வடக்குநாதன் கோவில் (ஆங்கிலம் Vadakkunnathan)(மலையாளம் :வடக்குன்நாதன்) இது கேரளத்தின் திருச்சூர் மாவட்டத்தில் உள்ள சிவபெருமானின் திருக்கோவிலாகும்.

வடக்குநாதன் கோவில்

பெயர்:

வடக்குநாதன் கோவில்

அமைவிடம்

நாடு:

இந்தியா

மாநிலம்:

கேரளம்

மாவட்டம்:

திருச்சூர் மாவட்டம்

அமைவு:

திருச்சூர்

கோயில் தகவல்கள்

மூலவர்:

சிவன்

சிறப்பு திருவிழாக்கள்:

மகா சிவராத்திரி

கட்டிடக்கலையும் பண்பாடும்

கட்டடக்கலை வடிவமைப்பு:

திராவிடக் கட்டிடக்கலை ஒழுங்கு (கட்டிடக்கலை கேரளம் வகை)

கோயில்களின் எண்ணிக்கை:

3

நினைவுச்சின்னங்களின் எண்ணிக்கை:

1

வரலாறு

அமைத்தவர்:

பரசுராமர்

 திரிச்சூர் பூரம்

திரிச்சூர் பூரம்திருவிழா (ஏப்ரல்-மே) மாதத்தில் பூரம் நட்சத்திரம் தினத்தன்று வானவேடிக்கை நிகழ்ச்சிகளோடு கொண்டாடப்படுகிறது. வடக்குண்ணநாதன் கோயிலின் தோற்றம் பற்றிய கதை பிரம்மந்த புராணத்தில் சுருக்கமாக விவரிக்கப்பட்டுள்ளது, மேலும் இது குறித்த குறிப்புகள் வேறு சில படைப்புகளிலும் உள்ளன. விவரங்களில் இந்த கணக்குகளுக்கு இடையில் வேறுபாடுகள் இருந்தாலும், அனைவருமே மைய உண்மையை ஒப்புக்கொள்கிறார்கள், அதாவது கோயில் பரசுராமரால் நிறுவப்பட்டது. பரசுராமர் க்ஷத்திரியர்களை இருபத்தி ஒரு முறை அழித்தார். தன்னைத் தூய்மைப்படுத்திக் கொள்வதற்காகவும், தனது கர்மாவைச் சமன் செய்வதற்காகவும் அவர் ஒரு யஜ்ஞத்தை நிகழ்த்தினார், அதன் முடிவில் அவர் நிலம் அனைத்தையும் பிராமணர்களுக்கு தக்ஷினாவாகக் கொடுத்தார். தபஸ்யா செய்ய சில புதிய நிலங்களுக்கு ஓய்வு பெற அவர் விரும்பினார், எனவே கடல்களிலிருந்து ஒரு புதிய நிலத்தை தூக்கி எறியும்படி கடல் மற்றும் பெருங்கடல்களின் வருணனை இறைவனிடம் கேட்டுக்கொண்டார். மற்றொரு பதிப்பின் படி, சில முனிவர்கள் யஜ்ஞத்தின் முடிவில் அவரை அணுகி, அவர்களுக்கு சில நிலங்களை வழங்குமாறு கேட்டுக்கொண்டனர். பின்னர் பரசுராமர் அவர்கள் பொருட்டு வருணனிடம் கோரிக்கை விடுத்தார். வருணன், அவருக்கு ஒரு வின்னோ (சர்பா) கொடுத்து அதைக் கடலில் வீசச் சொன்னான், அவன் செய்ததைப் போலவே ஒரு பெரிய நிலப்பரப்பும் ஒரே நேரத்தில் கடலால் கொடுக்கப்பட்டது; கடலில் இருந்து எழுந்த இந்த பகுதி தான் கேரளா. வின்னோ என்று பொருள்படும் "சுர்பா" என்ற வார்த்தையிலிருந்து இது "சுர்பாரகா" என்ற பெயரில் அறியப்பட்டது. வேறு சில வரலாறுகளின்படி, வருணர் தனது கோடரியை கடலில் வீசுமாறு பரசுராமரிடம் கேட்டுக் கொண்டார். பரசுராமர் இப்போது இந்த புதிய நிலத்தை புனிதப்படுத்த விரும்பினார். எனவே அவர் தனது குருவான சிவபெருமானிடம் கைலாஷ் மலைக்குச் சென்று கேரளாவில் தங்கியிருந்து அதன் மூலம் இப்பகுதியை ஆசீர்வதிக்கும்படி கேட்டுக்கொண்டார். ஸ்ரீ சிவன் தனது மனைவி பார்வதி, அவரது மகன்களான விநாயகர் மற்றும் சுப்பிரமணியன் மற்றும் அவரது பராஷதாக்களுடன் தனது சீடரின் விருப்பத்தை பூர்த்தி செய்ய பரசுராமருடன் சென்றார். சிவன் தனது இருக்கைக்காக, இப்போதிருக்கும் திருச்சூர் என்ற இடத்தில் நின்றார், பின்னர் அவரும் அவரது சகாக்களும் காணாமல் போனார்கள், பரசுராமர், ஒரு பெரிய ஆலமரத்தின் அடிவாரத்தில் ஒரு பிரகாசமான சிவலிங்கத்தை (சிவனின் அனிகோனிக் சின்னம்) கண்டார். சிவன் முதன்முதலில் லிங்கத்தின் மூலம் தனது இருப்பை வெளிப்படுத்திய இந்த இடம் ஸ்ரீ மூல ஸ்தானம் என்று அழைக்கப்படும் என சமஸ்கிருதம்- இல் உள்ளது. சிறிது காலம், லிங்கா ஒரு பெரிய ஆலமரத்தின் அடிவாரத்தில் ஸ்ரீ முலா ஸ்தானத்தில் இருந்தது. கொச்சின் இராச்சியத்தின் அரசன், பின்னர் லிங்கத்தை மிகவும் வசதியான இடத்திற்கு மாற்றி ஒரு கோவிலில் வைத்து வழிபட முடிவு செய்தார். தெய்வத்தை புதிய இடத்தில் மீண்டும் நிறுவ ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. ஆனால் ஒரு ஆரம்ப சிரமம் இருந்தது. ஆலமரத்தின் ஒரு பெரிய பகுதியை வெட்டாமல் லிங்கத்தை அகற்ற முடியவில்லை. மரத்தின் கிளைகளை வெட்டும்போது, அதன் ஒரு பகுதி சிலை மீது விழுந்து, சிலை சேதமடையும் அபாயம் இருந்தது. ஆட்சியாளருக்கும் மற்றவர்களுக்கும் என்ன செய்வது என்று தெரியாதபோது, யோகதிரிப்பாடு ஒரு தீர்வோடு முன்வந்தார். அவர் தெய்வத்தை முழுவதுமாக மூடிமறைக்கும்படி படுத்துக் கொண்டு, மரத்தை வெட்டும்படி ஆட்களிடம் கேட்டுக்கொண்டார். வெட்டுதல் தொடங்கியது. அனைவரும் அதிசயிக்கும்படி மரத்தின் ஒரு துண்டு கூட தெய்வத்தின் அருகே எங்கும் விழவில்லை. தெய்வம் அனைத்து உரிய சடங்குகளுடன் நகர்த்தப்பட்டு புதிய இடத்தில் நிறுவப்பட்டது, அது இப்போது வரை உள்ளது. பின்னர் சாஸ்திரங்களில் வகுக்கப்பட்ட விதிகளின்படி இந்த கோயில் கட்டப்பட்டது.

வரலாறு: இந்த கோயில் பராய் பெட்டா பந்திருக்குளத்தில் இருந்து பெரும்தச்சன் காலத்தில் கட்டப்பட்டது. பெரும்தச்சன் ஏழாம் நூற்றாண்டில் வாழ்ந்ததாகக் கூறப்படுகிறது; எனவே கூத்தம்பலம் 1,300 ஆண்டுகள் பழமையானதாக இருக்கலாம். மலையாள வரலாற்றாசிரியர் வி.வி.கே.வலத்தின் கூற்றுப்படி, இந்த கோயில் திராவிடத்திற்கு முந்தைய கால கோவிலாகும். பின்னர், இந்த கோயில் புத்தமதம், சமண மதம் மற்றும் வைணவம் ஆகியவற்றால் பாதிக்கப்பட்டது. ஆரம்ப நாட்களில், பரமெக்கவு பகவதியும் வடக்குண்ணநாதன் கோயிலுக்குள் இருந்தார். ஆனால் கூடல்மணிக்கியம் கோயில், கொடுங்கல்லூர் பகவதி கோயில் மற்றும் அம்மதிருவாடி கோயில், உரகம் வடக்குநாதன் கோயிலை விட பழமையானது என்று கோயில் ஆவணங்கள் தெரிவிக்கின்றன. புத்தமத கோவில்கள் மற்றும் சமண கோயில்களிலிருந்தும் இது செல்வாக்கு செலுத்தியது.

ஆதிசங்கரர்:

காலடியைச் சேர்ந்த சிவகுரு மற்றும் ஆர்யம்பா ஆகியோருக்கு வடக்குண்ணநாதனுக்கு முன்பாக அவர்கள் செய்த பிரார்த்தனைகளுக்கு பதிலளிக்கும் விதமாக ஆதிசங்கரர் பிறந்ததாக நம்பப்படுகிறது. இந்த ஜோடி கோவிலில் 41 நாட்கள் பஜனைகளைக் கடைப்பிடித்தது. சிவன், கணவன்-மனைவி இருவருக்கும் அவர்களின் கனவுகளில் தோன்றி அவர்களுக்கு ஒரு தேர்வை வழங்கியதாக புராணம் கூறுகிறது. அதாவது, அவர்கள் நீண்ட ஆயுளைக் கொண்ட ஒரு சாதாரண மகன் அல்லது ஆரம்பத்தில் இறக்கும் ஒரு அசாதாரண மகனைக் கொண்டிருக்கலாம் என்பதே. சிவகுரு மற்றும் ஆர்யாம்பா இருவரும் இரண்டாவது விருப்பத்தை தேர்வு செய்தனர். சிவனின் நினைவாக, அவர்கள் மகனுக்கு சங்கரா என்று பெயரிட்டனர். புராணத்தின் படி, ஆதிசங்கரர் வடக்குநாதன் கோவிலில் முக்தியை ("உருவகத்திலிருந்து விடுவித்தல்") அடைந்தார் என்றுரைக்கிறது. கேரள அரசன் சங்கரவிஜயாவால் விளக்கப்பட்ட ஒரு பாரம்பரியம் மிக்க, அவர் இறந்த இடத்தை கோவிலாக வைக்கிறது.

 இந்த கோயிலிலுள்ள பெரிய சிவலிங்கத்தின் மேல் பக்தர்கள் கொடுக்கும் நெய்யை பூசுவார்கள். இந்த நெய்யின் விசேஷம் என்னவென்றால் இது எப்போதும் உருகாது. கிட்ட தட்ட மூன்று அடி கெட்டியாக உள்ளது. எவ்வளவு வெப்பம் இருந்தாலும்,வெயில் காலத்திலும்,கோயிலை சுற்றி ஏற்றப்படும் விளக்குகள் இருந்தாலும் லிங்கத்து மேல் தடவிய நெய் உருகுவதில்லை. பல வருடங்களாக பூசப்பபட்ட நெய் கெட்டுப் போகவில்லை.